30تیر
از تفسیراین قلم از سوره مائده
حرف آخر
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿62﴾ [سوره بقره]
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَادُواْ وَالصَّابِؤُونَ وَالنَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وعَمِلَ صَالِحًا فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿69﴾ [سوره مائده]
نظیر آیه 69 را در سوره بقره آیه 62 دیدیم و این آیه که در آخرین سوره نازله قرآنی است دیگر قابل نسخ نیست و «حرف آخر» است و خداوند در آن بوضوح فرموده به اسامی اهمیتی نمی دهد بلکه به حقایق اهمیت می دهد.
اینکه مردم مسلمان و یهودی و مسیحی و ستاره پرست باشند، نوعی «اسم» است. هر کس اعم از اینکه چه «اسمی» دارد، اگر به خداوند و آخرت ایمان داشته باشد و عمل صالح کند رستگار است.
البته در ذیل آیه ای در سوره آل عمران که فرموده «کسی که دینی غیر از اسلام را بخواهد هرگز از او قبول نخواهد شد» شرحی عرض کردیم که مغایر عرض فعلی نیست، و مسلمانِ شناسنامه ای بودن افتخاری ندارد، و اگر ما مثلاً در انگلستان و در قرن هجده و در خانواده ای مسیحی بدنیا آمده بودیم آیا مسلمان و شیعه می شدیم؟
احتمال آن آنقدر ناچیز است که به صفر نزدیک تر است و در آنصورت وضع ما در آخرت چه می شد؟
آیه فوق می فرماید اگر چنان می شد در صورتیکه به خدا (در همان چارچوب های اعتقادی آنها) و به آخرت (در حد همان ذهنیات)، اعتقاد داشته و عمل شایسته می کردیم، اهل بهشت می شدیم.
این قول صریح قرآن است و در آخرین سوره آن نیز هست و چیزی هم آن را نسخ ننموده است.