وبلاگ

پس از سوره بقره، یکی از بلند ترین سوره های قرآن کریم سوره آل عمران است و سوره مذکور را در یک نگاه دیدن خیلی جالب است:

در پاراگراف 1 میفرماید توجه به خداوند و نعمت وحي و دقت در محتواي قرآن کريم از سبب هاي اعتلاء شخصيت است و يکي دیگر از محورهاي ساخته شدن شخصيت، درک ترجيح بهشت بر نعمت هاي فاني و توجه و استغفار است، و اینکه کفار اعم از گذشتگان ومعاصران از رشد شخصيتي بازماندند و در دنيا و آخرت زيانکار شدند.
در پاراگراف 2 می فرماید: ای پیامبر! توجه پیروانت را به این آیات و صفات وافعال الهی جلب کن و به نکوهش اهل کتاب پرداخته، که با علم و عمد در دین خدا اختلاف کردند و به آیات خدا کافر شدند و پیامبرشان و اهل عدالت را کشتند و از اینکه کتاب خدا بین آنها حکم کند سر پیچیدند. و ای پیامبر! به پیروانت توصیه کن از اهل کتاب فاصله بگیرند.
در پاراگراف 3 می فرماید: ای پیامبر! نگذار اهل کتاب با مغلطه گری پیروان «مکتب ندیده»ات را بفریبند، وآنها رابه روش دیگر درمیدانی متفاوت به چالش بکش.
در پاراگراف 4 می فرماید: ای پیامبر اهل کتاب را دعوت به گفتگو حول مشترکات اعتقادی کن و ای مسلمانان! اهل کتاب چنین اخلاق و رفتــار زشتی دارنـد (والبته بعضی ازآنها خوب هم هستند اما در اقلیت می باشند) لذا شما نسبت به آنها نه تنها محتاط باشید بلکه بهتر است آنها را به چشم دشمن نگریسته و فعلا از آنها دوری کنید.
در پاراگراف 5 می فرماید: ای پیامبر! اهل کتاب ازلحاظ «حقانیت» مشکل های جدّی دارند، سعی کن مسلمانان را به شدت ازآنها دور نگهداری، و پیروانت را به اهمیت حج آگاه کن و توانمندهای آنان را به بجا آوریِ آن تحریض کن، و با رفتارهای کافرانه و خصمانه اهل کتاب بطور آشکار برخورد کن، و ای مردم! تا از آن چیزهائی را که دوست می دارید در راه خدا نبخشید به رشد و ارتقاء شخصیتی که سزاوارش هستید نمی رسید، و نکوهش اهل کتاب که حکم تورات را بر مبنای خواسته دل تغییر دادند.
در پاراگراف 6 می فرماید: ای مسلمانان! از کفار اهل کتاب اطاعت نکنید وتقوای حقیقی پیشه کنید و اهل دعوت به خیر و امر به معروف و نهی از منکر باشید وبه ریسمان خداوند چنگ بزنید ومبادا از راه حق متفرق شده واختلاف پیشه کنید.
در پاراگراف 7 می فرماید: ای مسلمانان! آنچه خودتان دارید بسی بالاتر است از آنچه نزد اهل کتاب است، از آنها دوری کنید.
در پاراگراف 8 می فرماید: ای پیامبر! با اینکه نزد ما عزیز و محترمی، به تو هشدار میدهیم مبادا درباره چیزی که اختیارش با تو نیست به کسی تعهدی بسپاری.
در پاراگراف 9 می فرماید: ای مسلمانان از ربا بپرهیزید و در امور خیر مسابقه دهید.
در پاراگراف 10 می فرماید: ای مسلمانان! فکر نکنید که یک شهادتین به زبان آورده اید و همه چیز تمام شد، نه! بلکه امتحان هائی هم هست که باید از آنها ســربلنـد بیرون بیائید.
در پاراگراف 11 می فرماید: ای مسلمانان! بالاترین نعمت را از سوی خداوندتان دارید که همان نعمت بزرگ وحی و این رسول گرامی باشد پس شکرگزار باشید و درباره موارد ناچیز وکم اهمیتی مانند آن مصیبتی که دو برابرآن را به طرف مقابل وارد کردید گله گزاری نکنید و این شیطان است که کشتگان راه خدا را در دل دوستان خویش مرده قلمداد می کند. و ای پیامبر! ازاینکه می بینی بعضی ازآنها کافرشده اند، و عدّه ای از آنها به بخل می پردازند، و نوعا در حالتی هستند که گوئی امتحانی در کار نیست. چندان محزون مباش، همه این موارد امتحانشان است و این خیانت ها و این تکذیب ها و این . . . هم که از کفار اهل کتاب می شنوید جزء ابتلائات وامتحانات شماست، و برای پیشبرد بهترِ رسالتت چنین رفتاری پیشه کن.

در پاراگراف آخر می فرماید: ای مسلمانان! در دقایق وحقایق آفرینش تفکر و با چنین خداوندی معامله کنید تارشد یابید، و ای پیامبر! موفقیت-های ظاهری کفار تو را به اشتباه نیاندازد زیرا موفقیت واقعی، موفقیت اخروی است.