X

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ﴿14﴾ فَأَنجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِّلْعَالَمِينَ ﴿15﴾ وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿16﴾ إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿17﴾ وَإِن تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِكُمْ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿18﴾ أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿19﴾ قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿20﴾ يُعَذِّبُ مَن يَشَاء وَيَرْحَمُ مَن يَشَاء وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ ﴿21﴾ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاء وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿22﴾ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُوْلَئِكَ يَئِسُوا مِن رَّحْمَتِي وَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿23﴾ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿24﴾ وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ ﴿25﴾ فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَى رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿26﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَيَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿27﴾ وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِينَ ﴿28﴾ أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنكَرَ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿29﴾ قَالَ رَبِّ انصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ ﴿30﴾ وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ ﴿31﴾ قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِيهَا لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿32﴾ وَلَمَّا أَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿33﴾ إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿34﴾ وَلَقَد تَّرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿35﴾ وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿36﴾ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ ﴿37﴾ وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَد تَّبَيَّنَ لَكُم مِّن مَّسَاكِنِهِمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ ﴿38﴾ وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءهُم مُّوسَى بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ ﴿39﴾ فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿40﴾


و البته نوح را بسوي قومش فرستاديم كه در ميان آنان پنجاه سال كمتر از هزار سال ماند. سپس آن طوفان درگرفتشان و قوم او ظالم بودند (14) اما او و اهل آن کشتي را نجات داديم و آنها را آيتي براي جهانيان نموديم (15) و ابراهيم نيز وقتي که به قومش ميگفت خداوند را عبادت و از او پروا کنيد، اين برايتان بهتر است اگر دانا باشيد (16) آنچه را که بجز خدا عبادت ميکنيد جز بت هائي نيستند و جز دروغي که ميسازيد نیست. و مالک روزيي براي شما نيستند. روزي را نزد خدا بجوئيد و او را عبادت نموده و او را شکر کنيد، و روز قیامت هم که بسوي او بازميگرديد (17) و اگر تکذيب مي کنيد امت هاي قبلي نيز تکذيب کردند و چيزي جز رساندن آشکار بر عهده رسولان نيست (18) ای پیامبر! آيا نمي بينند که چگونه خداوند آفرينش را شروع ميکند و آنگاه ادامه اش ميدهد؟ اين براي خداوند آسان است (19) بگو در زمين بگرديد، تا ببينيد چگونه آفرينش را شروع کرده، آنگاه خداوند مرحله آخرت را ايجاد خواهد کرد،كه او بر هر چيزي تواناست (20) هر کس را بخواهد عذاب مي کند و هر کس را بخواهد مي بخشد،و بسوي او باز ميگرديد (21) و شما در زمين خداوند را عاجز نخواهيد کرد و در آسمانها هم همينطور و جز خداوند هيچ سرپرست و ياريگري نداريد (22) و آنانکه به آيات خدا و ملاقاتش کفر ورزيدند از رحمتم مايوسند و عذابي دردناک خواهند داشت (23) جواب قوم او جز اين نبود که گفتند بکشيدش يا آتشش بزنيد و خداوند هم نجاتش داد. البته در اين براي قومي که ايمان دارند آيت هائي است (24) و گفت جز اين نيست که شما غير از خداوند بتهائي برگرفته ايد که در زندگي دنيا بين شما دوستي برقرار کنند سپس روز قيامت بعضي تان به بعض ديگر کفر ميورزد و يکديگر را لعنت مي کنيد، و جايگاهتان آتش است و هيچ ياريگري نداريد (25) و لوط به او ايمان آورد و گفت من مهاجري بسوي پروردگارم هستم که او پيروزمند فرزانه است (26) و به ابراهیم اسحق و يعقوب را داديم و در فرزندانش نبوت و کتاب گذارديم و در دنيا هم پاداشش داديم و در آخرت نيز از شايستگان است (27) و لوط آن هنگامي که به قومش گفت آيا آن كار زشت را مي کنيد که قبل از شما هيچيک از اهل جهان به آن رو نکرده؟ (28) آيا با مردان مي آميزيد، و راه را قطع، و در انجمن خويش کارهاي زشت مرتکب ميشويد؟ اما جواب قومش جز اين نبود که گفتند عذاب خدا را بياور اگر از راستگوياني (29) گفت خداوندا مرا بر مفسدان ياري کن (30) و هنگاميکه فرستادگانمان با آن مژده به ابراهيم در آمدند گفتند ما هلاک کننده اهل اين شهريم، زيرا که اهل آن ظالم شده اند (31) گفت لوط در آن است. گفتند بهتر ميدانيم چه کسي در آن است. البته او و خاندانش را حتما نجات خواهيم داد، مگر زنش را که از ماندگان است (32) و هنگاميکه فرستادگان ما به لوط رسيدند از ديدن آنان دژم شد و اوضاع بر او تنگ گردید. گفتند مترس و اندوهگين نيز مباش که ما تو و خاندانت را نجات خواهيم داد، غير از زنت را که از ماندگان است (33) ما بر اهالي اين شهر بعلت آن گناهي که ميکرده اند عذابي از آسمان فرود خواهيم آورد (34) و البته در آن براي قومي که تعقل مي کنند نشانه اي آشکار بجا گذاشتيم (35) و بسوي مدين نيز برادرشان شعيب را فرستاديم. گفت اي مردم خدا را عبادت کنيد و اميد روز آخرت را داشته باشيد و در زمين فساد برنيانگيزيد (36) ولي تکذيبش کردند و آن لرزه آنها را بگرفت و در خانه هايشان از پا افتادند (37)  و همچنين است داستان قوم عاد و ثمود. و اين برايتان از سکونتگاههايشان آشکار است. و شيطان اعمالشان را برايشان آراست، و از راه حق بازشان داشت درحاليکه به حقايق بينا بودند (38)  و داستان قارون و فرعون و هامان نیز همینطور بود که موسي با نشانه هاي روشن بسويشان آمد اما در زمين سركشي كردند و پيروز هم نشدند (39) پس هر کدام را به گناهش برگرفتيم. بر بعضي از آنها سنگ فرستاديم ، و بعضي شان را صداي بسيار بلند بگرفت، و بعضي را به زمين فرو برديم، و بعضي را غرق کرديم. و اينطور نبود که خداوند ظلمشان کند وليکن برخويش ظلم ميکردند (40)

قبلی:  سوره عنکبوت سوره عنکبوت
بعدی:  سوره عنکبوت سوره عنکبوت
Print
10 بار مطالعه شده است

    

پیش تفسیر

1 – استخراج عصاره محتوای سوره و پاراگراف (راه اول)

اول (چنانکه بارها و بارها دیده اید) عصاره محتوای سوره را استخراج میکنیم: 

طرز استخراج عصاره محتوای سوره را (یعنی «درس» سوره را)  در قسمت اول ارائه کرده ایم که مطابق ذیل است:

درس: اي پيامبر! در مقابل ناملايمات صبر كن. تو و قومت نجات خواهيد يافت.

برآیند درسِ فوق و متن پاراگراف درب خواهد بود، به شرح ذیل:

درب:پيامبران سابق نيز بر ناملايمات صبر كردند و بالاخره هم پيروز شدند.

2 - استخراج عصاره محتوای پاراگراف (راه دوم)

ریز کردن پاراگراف تا حد امکان:

1

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ﴿14﴾ فَأَنجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِّلْعَالَمِينَ ﴿15﴾

ریزدرب:نوح نيز بر ناملايمات صبر كرد و بالاخره هم پيروز شد.

2

 وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿16﴾ إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿17﴾ وَإِن تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِكُمْ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿18﴾ أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ﴿19﴾ قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿20﴾ يُعَذِّبُ مَن يَشَاء وَيَرْحَمُ مَن يَشَاء وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ ﴿21﴾ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاء وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿22﴾ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُوْلَئِكَ يَئِسُوا مِن رَّحْمَتِي وَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿23﴾ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿24﴾ وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ ﴿25﴾

ریزدرب:ابراهیم نيز بر ناملايمات صبر كرد و بالاخره هم پيروز شد.

3

 فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَى رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿26﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَيَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿27﴾ وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِينَ ﴿28﴾ أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنكَرَ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿29﴾ قَالَ رَبِّ انصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ ﴿30﴾ وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ ﴿31﴾ قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِيهَا لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿32﴾ وَلَمَّا أَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿33﴾ إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاء بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿34﴾ وَلَقَد تَّرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿35﴾

ریزدرب:لوط نيز بر ناملايمات صبر كرد و بالاخره هم پيروز شد.

4

 وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿36﴾ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ ﴿37﴾

ریزدرب:شعیب نيز بر ناملايمات صبر كرد و بالاخره هم پيروز شد.

5

 وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَد تَّبَيَّنَ لَكُم مِّن مَّسَاكِنِهِمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ ﴿38﴾

ریزدرب:سایرپيامبران سابق نيز بر ناملايمات صبر كردند و بالاخره هم پيروز شدند.

6

 وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءهُم مُّوسَى بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ ﴿39﴾ فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿40﴾

ریزدرب:مخالفان پيامبران سابق نيز بالاخره شکست خوردند.

تقطیع:

در فوق دیده اید که ما پاراگراف را به تعدادی «ریزپاراگراف» تجزیه کرده ایم.

اصلی-فرعی

قسمت هایی را که می بینید فوقا با حروف پر رنگ (بولد) کار کرده ایم، اصلی است.

لُبّ مطلب:

با توجه به ریزپاراگراف ها، و ریزدربها، و جمع بندیِ ریزدرب ها، همان درب پاراگراف که فوقا می بینید حاصل خواهد شد و البته توجه دارید که درب مذکور از راه محاسبه استخراج شده است.

3 – از اول تا اینجا

در پاراگراف 1 می فرماید : ای مردم! برای رشد و تعالی خویش باید کوششی بکنید و رفتارعاقلانه با والدین (که از طرفی باید به آنها احسان کنید وازطرف دیگرنباید درجهت خلاف حق اطاعتشان کنید) و باید در راه ایمان از خودتان صبر و استقامتی نشان دهید زیرا خداوند ارزیابی می­کند .

در این پاراگراف شرحی گذرا از پیامبران سابق میدهد و اشاره ای به مشکلاتشات با قومشان میکند که در آخر، آنها و پیروانشان نجات یافته و آن اقوام هلاک میشوند .

4 - پیشگوئی های تحقق یافته

1 - در در آیه های 14 و 15 با ذکر داستان نوح و غالب شدن او بر خصم و اضمحلال خصم تلویحا وعده میدهد که ای پیامبر تو موفق خواهی شد .

2 - در آیه های 16 و 17 با ذکر موفق شدن ابراهیم تلویحا به آنحضرت وعده موفقیت میدهد .

3 - در آیات 26 تا 35 باذکر داستان لوط و قومش و موفقیت او و اضمحلال جبهه مخالفش تلویحا این وعده را میدهد که تو موفق و مخالفانت شکست خورده خواهند بود .

4 - در آیه های 36 و 37 همین پیشگوئی تلویحی را با اشاره به داستان شعیب و قومش داریم .

5 - در آیه 38 شبیه به همین را با اشاره به عاد و ثمود دارد .

6 - و در آیه های 38 و 39 در باره فرعونیان .

خلاصه اینکه در این پاراگراف لااقل شش مورد پیشگوئی تحقق یافته می بینیم .

5 - در این پاراگراف، کدام فقرات، فوق ذهنیات معاصران نزول است؟

(این قسمت جواب سروش و شبستری است که گفته اند قرآن فوق ذهنیات مخاطبان اولیه ندارد)

قسمتی از آیه 25 «قیامتی» است، و هیچ بنی بشری تجربه اش را ندارد، و قبل از قیامت نخواهد داشت، لذا، چه در آن روزهای نزول وحی و چه الی یوم القیامه بالاتر از ذهنیات بشر خواهد بود.

آیه های 14 تا 17 از این لحاظ که مربوط به اقوامی است که در قبل از تاریخ بوده اند، و علم باستان شناسی آنقدر رشد نکرده که ما از اوضاع و احوال آنها مطلع باشیم، برای ما نیز روشن نیست، چه رسد به مخاطبان اولیه این آیات.

همچنین است آیات 24 تا 40.

مکانیزمِ اجرائیِ آیه های 19 و 20 برای ما ساکنان قرن 21 نیز روشن نیست چه رسد مخاطب های اولیه!

6 - مخاطبان اولیه از این پاراگراف چه تلقیی  میداشتند؟

کلماتی که در این پاراگراف بکار رفته ، در طول این مدت طولانی ، از نزول این سوره تا به امروز ، تغییر معناییِ چندانی نیافته ، و لذا مخاطب های اولیه نیز از این پاراگراف همان تلقی را میداشته اند که ما .

7 - چه عناصر فرا زمانی و فرا مکانی در این پاراگراف هست؟

ای پیامبر! پيامبران سابق نيز مشکلات داشتند، اما بر ناملايمات صبر كردند و بالاخره هم پيروز شدند، در مورد تو نیز چنین خواهد شد .

8 – کدام عناصر این پاراگراف «برای اولین بار» است؟

غیر از آیه های 15 و 17 و 19 و 21 و 22 و 24 و 26 و 27 و 28 و 30 تا 39 ، بقیه آیات این پاراگراف «برای اولین بار» است .

شرح مختصر

باز هم «طوفان نوح در چه حدودی بود»؟

با توجه به آیه 15 منظور از کلمه «جهانیان» که در آیه 15 آمده چه کسانیست؟ بعبارت دیگر، نوح و اهل آن کشتی را آیتی برای چه کسانی قرار داد؟

از همینجا معلوم می­شود آن فرضیه­ای که می­گوید قضیه طوفان نوح مربوط به کل کره زمین بوده و آب تمام کره زمین را گرفت و همه اهالی کره زمین غرق شدند غیر از سواران آن کشتی، غلط است .

زیرا باید جهانیانی بوده باشند که راکبان آن کشتی برای آنها آیت شده باشند.

در غیر اینصورت آنها فقط برای خودشان آیت بودند و حداکثر برای اولاد و احفادشان که این البته پذیرفتنی نیست زیرا مثل این است که بگوئیم آیت­هائی برای خودشان آیت شده­اند.

از همین نکته فهمیده می­شود موضوع طوفان نوح یک موضوع محلی و محدود به حدود معینی بوده و کل کره زمین را شامل نشده است و بحث در این مورد زیاد است و ما در سوره قمر (پاراگراف 3) بحثی در این خصوص عرض کرده­ایم.

البته همیشه به خواننده محترم این تذکر را می­دهیم که برای درک بهتر هر آیه «درس» و «درب» را مورد ملاحظه مجدد قرار دهند و به این ترتیب آیات مفهوم­تر می­شود و اگر چنین کنیم کل مطالب این پاراگراف مفهوم است.

بعضی جاها که شرحی می­دهیم به این معنی نیست که جاهای دیگر احتیاج به شرح ندارد اما خواننده محترم اگر سیر مطلب را از اول (سوره عصر) شروع و تا اینجا دنبال کرده باشد خواهد دید بسیاری از چیزها قبلاً توضیح داده شده و تکرار آن بی­وجه است و بسیاری از نکات هم با دقت کردن در «درس» و «درب» مفهوم می­شود.

ترجمه تفسیریِ آزاد

و البته نوح را بسوي قومش فرستاديم كه در ميان آنان نهصدوپنجاه سال ماند. سپس آن طوفان درگرفتشان و قوم او ظالم بودند (14) اما او و اهل آن کشتي را نجات داديم و آنها را آيتي براي جهانيان نموديم (15) و ابراهيم را نيز بیادآر، وقتي که به قومش ميگفت خداوند را عبادت و از او پروا کنيد، اين برايتان بهتر است اگر دانا باشيد (16) آنچه را که بجز خدا عبادت ميکنيد جز بت هائي نيستند و جز دروغي که ميسازيد نیست. و مالک روزيي براي شما نيستند. روزي را نزد خدا بجوئيد و او را عبادت نموده و او را شکر کنيد، و روز قیامت هم که بسوي او بازميگرديد (17) و اگر تکذيب مي کنيد امت هاي قبلي نيز تکذيب کردند و چيزي جز رساندن آشکار بر عهده رسولان نيست (18) ای پیامبر! آيا نمي بينند که چگونه خداوند آفرينش را شروع ميکند و آنگاه ادامه اش ميدهد؟ اين براي خداوند آسان است (19) بگو در زمين بگرديد، تا ببينيد چگونه آفرينش را شروع کرده، آنگاه خداوند مرحله آخرت را ايجاد خواهد کرد،كه او بر هر چيزي تواناست (20) هر کس را بخواهد عذاب مي کند و هر کس را بخواهد مي بخشد، و بسوي او باز ميگرديد (21) و شما در زمين خداوند را عاجز نخواهيد کرد و در آسمانها هم همينطور و جز خداوند هيچ سرپرست و ياريگري نداريد (22) و آنانکه به آيات خدا و ملاقاتش کفر ورزيدند از رحمتم مايوسند و عذابي دردناک خواهند داشت (23) جواب قوم او جز اين نبود که گفتند بکشيدش يا آتشش بزنيد و خداوند هم نجاتش داد. البته در اين براي قومي که ايمان دارند آيت هائي است (24) و گفت جز اين نيست که شما غير از خداوند بتهائي برگرفته ايد که در زندگي دنيا بين شما دوستي برقرار کنند سپس روز قيامت بعضي تان به بعض ديگر کفر ميورزد و يکديگر را لعنت مي کنيد، و جايگاهتان آتش است و هيچ ياريگري نداريد (25) و لوط به او ايمان آورد و گفت من مهاجري بسوي پروردگارم هستم که او پيروزمند فرزانه است (26) و به ابراهیم اسحق و يعقوب را داديم و در فرزندانش نبوت و کتاب گذارديم و در دنيا هم پاداشش داديم و در آخرت نيز از شايستگان است (27) و لوط آن هنگامي که به قومش گفت آيا آن كار زشت را مي کنيد که قبل از شما هيچيک از اهل جهان به آن رو نکرده؟ (28) آيا با مردان مي آميزيد، و راه را قطع، و در انجمن خويش کارهاي زشت مرتکب ميشويد؟ اما جواب قومش جز اين نبود که گفتند عذاب خدا را بياور اگر از راستگوياني (29) گفت خداوندا مرا بر مفسدان ياري کن (30) و هنگاميکه فرستادگانمان با آن مژده به ابراهيم در آمدند گفتند ما هلاک کننده اهل اين شهريم، زيرا که اهل آن ظالم شده اند (31) گفت لوط در آن است. گفتند بهتر ميدانيم چه کسي در آن است. البته او و خاندانش را حتما نجات خواهيم داد، مگر زنش را که از ماندگان است (32) و هنگاميکه فرستادگان ما به لوط رسيدند از ديدن آنان دژم شد و اوضاع بر او تنگ گردید. گفتند مترس و اندوهگين نيز مباش که ما تو و خاندانت را نجات خواهيم داد، غير از زنت را که از ماندگان است (33) ما بر اهالي اين شهر بعلت آن گناهي که ميکرده اند عذابي از آسمان فرود خواهيم آورد (34) و البته در آن براي قومي که تعقل مي کنند نشانه اي آشکار بجا گذاشتيم (35) و بسوي مدين نيز برادرشان شعيب را فرستاديم. گفت اي مردم خدا را عبادت کنيد و اميد روز آخرت را داشته باشيد و در زمين فساد برنيانگيزيد (36) ولي تکذيبش کردند و آن لرزه آنها را بگرفت و در خانه هايشان از پا افتادند (37)  و همچنين است داستان قوم عاد و ثمود. و اين برايتان از سکونتگاههايشان آشکار است. و شيطان اعمالشان را برايشان آراست، و از راه حق بازشان داشت درحاليکه به حقايق بينا بودند (38)  و داستان قارون و فرعون و هامان نیز همینطور بود که موسي با نشانه هاي روشن بسويشان آمد اما در زمين سركشي كردند و پيروز هم نشدند (39) پس هر کدام را به گناهش برگرفتيم. بر بعضي از آنها سنگ فرستاديم، و بعضي شان را صداي بسيار بلند بگرفت، و بعضي را به زمين فرو برديم، و بعضي را غرق کرديم. و اينطور نبود که خداوند ظلمشان کند وليکن برخويش ظلم ميکردند (40)

 

 

    

دی ان ان